Wijktuin De Alphense Wetering

Helco Mulder

In de Alphense wijk Kerk en Zanen is een groenstrook gerealiseerd tussen de Afrikalaan en de Renaissancelaan. Op deze strook, ook wel de groene vinger genoemd, staat een voedselpark: Wijktuin de Alphense Wetering. Wij praten met voorzitter Helco Mulder die vertelt over de tuin aan de zuidrand van Alphen aan de Rijn vlakbij het Archeon. Het is een groene strook lopend vanaf het Europapark tot het Archeon en dat noemen wij de Groene Vinger.
 Vijf jaar geleden ben ik als initiatiefnemer gestart met deze tuin omdat ik graag iets wilde doen met stadslandbouw. In de voorbereiding kwam ik er achter dat heel veel omwonenden ook iets soort gelijks wilden en gezamenlijk hebben wij een stichting opgericht “De Groene Vinger” de naam van het gebied. De wijktuin is ontwikkeld samen met omwonenden, met heel veel steun van de gemeente Alphen aan den Rijn en een grote groep sponsoren. Een paar jaar geleden zijn wij begonnen de tuin wat grondiger aan te pakken,  zodat je ook met slecht weer iets te doen hebt in de wijktuin en naar toilet kan.
Wij hebben nu veel meer verschillende gebieden zodat er gedurende een langere periode van het jaar iets te doen is. Groente is niet het belangrijkste, onze belangrijkste doelstelling ligt op het sociale en het educatieve vlak. Educatief hebben wij de laatste maanden enorme meters kunnen maken, er zijn een paar honderd kinderen (schoolklassen) geweest. De komende jaren willen wij vooral de sociale functie ontwikkelen. De sociale functie die deze wijktuin heeft, heeft meer te maken met eenzaamheid, met mensen die amper een netwerk hebben. Er zijn hier een aantal vrijwilligers die het heel fijn vinden om hier te werken en andere mensen te ontmoeten. “De Groene Vinger” wordt steeds meer een ontmoetingsplek.

Efficiënte indeling en gemak voor de bezoeker is belangrijk.
Voor senioren is het belangrijk dat je goed kunt lopen op het terrein dus hebben wij heel veel geïnvesteerd in de verharding. Wij hebben ook heel veel appelstruiken geplant zodat men makkelijk op stahoogte kan werken. De tuin heeft 21 aandeelhouders die iedere week komen oogsten. Deze aandeelhouders betalen een bedrag aan het begin van het jaar en daarmee kan het stichting financieel alle dingen regelen die wij niet via subsidies krijgen. Alle groente is gezaaid en gepoot door schoolkinderen maar de oogst gaat naar de aandeelhouders. Daarnaast blijft er nog voldoende over zodat wij het kunnen doneren aan de voedselbank en een beperkte deel wordt uitgedeeld onder de vrijwilligers. Aandeelhouders krijgen iedere week een mailtje met een lijst van wat er te oogsten is, wij hebben een enorme assortiment.

Het voedselpark is afhankelijk van sponsoren, door verschillende giften hebben vrijwilligers het volledig op kunnen tuigen. Van de gemeente krijgen wij veel meer hand en span diensten, meer praktisch steun. Vooral in de beginfase heeft de gemeente ons geweldig geholpen. Ook nu lopen we tegen sommige dingen aan, dan heb ik zoiets als “help hoe lossen wij dat nu op”? Wij hebben een soort doorlopende contact met de gemeente en hebben wat fruitbomen van de gemeente gekregen waar wij heel blij mee zijn.

Carla Glorie

Carla Glorie vertelt meer over het educatieve programma. Als voedseldeskundige en diëtist kan zij kinderen en volwassenen meer vertellen over alles in het voedselpark

Vanmorgen met een klas de laatste tuinles gehad en dan wij gaan altijd koken met de kinderen. Een onderdeel daarvan is dat wij aardappels gaan oogsten. In de eerste les, zo’n 3 maanden geleden in april, hebben zij aardappels in de grond gestopt en is het nu de tijd om te oogsten. Zij kunnen dan zien wat er uitgekomen is. Het zorgt voor verbazing bij de kinderen dat als je één aardappel in de grond stopt dat je nu met het oogsten een stuk of tien eruit haalt. Het is net een soort schatgraven, dat je met je handen in de aarde loopt te woelen op zoek naar de aardappels.
Ik verzorg de schooltuinenlessen hier op de tuin. Wij hadden dit jaar 4 klassen en dat is best veel. De kinderen hebben niet hun eigen tuintje maar helpen gewoon mee met alles wat wij hier op de tuin doen. Wij proberen ervoor te zorgen dat wij altijd iets met ze kunnen doen, planten of zaaien of in ieder geval iets wat met de teelt te maken heeft. Daarnaast krijgen ze ook nog opdrachten door de tuin heen waar ze in groepjes dingen doen gericht op een onderwerp. Dit kan gericht zijn op bijen of onkruid wieden of allerlei andere dingen die met tuinieren te maken hebben. De kinderen komen 4 keer, 1 keer per maand, dan hopen wij dat zij toch het hele proces meekrijgen van zaaien, planten en uiteindelijk oogsten. Als laatste gaan wij samen dingen van maken en opeten. Voor het koken gebruiken wij vuurkorven.
Dit jaar hadden wij een driepoot opgezet boven een van de vuurkorven met een soepketel erop en hebben wij soep gemaakt. Op de andere hadden wij een grillplaat gezet en pita broodjes op gebakken. Een andere groep heeft bloemenwater gemaakt en een andere bloemen-roomkaas en de andere een doperwtenpesto. Toen alles klaar was hebben wij met zijn allen soep gegeten, broodje met een smeersel gegeten en een watertje erbij, helemaal top! Wij hadden ook een moeder die meehielp met de doperwten spread en die wist niet hoe een doperwt eigenlijk uitzag, dus zo zie je dat wij ook ouders wat leren. Wat ik zelf erg leuk vindt zijn eetbare bloemen en mensen zijn altijd erg verbaasd over wat je allemaal kunt eten. Het maakt je eten zoveel fleuriger en vrolijker.


Geverifieerd door MonsterInsights