Marjo van der Berg Jeths

Wij gaan naar het atelier van beeldend kunstenaar Marjo van der Berg Jeths. Zij maakt schilderijen met het oog op detail.

Ik ben Marjo van der Berg, Jeths is mijn meisjesnaam die ik als kunstenaar gebruik. Hier op de Werf heb ik mijn atelier en die noem ik voor het D-Style Art Atelier, dat past mooi bij Dickens Style onze winkel. Het is een heerlijke plek met lekker veel licht. Hier staat een grote tafel dus kan ik workshops en lessen geven. Ik kan hier zelf ook heerlijk werken.
Ik heb een enorme passie voor de vergankelijkheid, voor de dood. Ik vind objecten het mooiste als ze eigenlijk al vergaan zijn. Opgezette dieren die je overal in de winkel tegen komt vind ik prachtig en daar ben ik mee aan het werk. Daarnaast kwetsbaarheid, ik maak portretten en probeer de kwetsbaarheid van de persoon te laten zien. Dat is heel erg gefocust op de ogen en de rest is eigenlijk bijzaak voor mij. Ik vind een portret helemaal niet interessant meer als het helemaal afgeschilderd is, ik vind het leuk zoals het schetsmatige, met hier en daar een paar aandachtspunten en dat probeer ik naar voren te halen. Ik probeer eigenlijk zoveel mogelijk het kwetsbare van die persoon die ik portreteer naar voren te halen.
Ik ben beeldend kunstenaar van mijn vak, dat is heel mooi met de materialen van Dickens Style te combineren. Ik heb hier bijvoorbeeld een olieverfschilderij van oude borden met stukjes eraf, dat vind ik gewoon prachtig. Ik heb in de hal een heel groot schilderij gemaakt met Tempera (pigment met eigeel) en die met een oude kroonluchter belicht. Mensen lopen er langs en denken dat het een foto is maar het is helemaal met pigmenten, je ziet de poeder er gewoon op zitten. Ik vind het ook leuk om veel verschillende materialen te proberen, potlood tekeningen, silverpoint tekeningen, de oude technieken zoals tempera, olieverf en acrylverf, ik bouw het echt op in laagjes. Ik ben op dit moment bezig met een heel groot werk, het is nog lang niet af. Het heeft nu al tien laagjes, iedere keer met een beetje kleur erbij en dan vervaag ik het weer en breng ik er weer een kleur bij. Op die manier bouw ik zo’n schilderij op. Met de portretten begin ik vaak eerst met een grove opzet van het gezicht, dan begin ik met de ogen en dan ga ik het verder uitwerken naar wat ik er verder nog bij wil hebben. Dat hoeft niet zoveel te zijn.

Hier heb ik een dubbel venster en het leuke hiervan is dat het dubbel glas is uit de periode dat er dubbel glas nog niet bestond. Ze hadden al wel door dat als je dubbel glas had met een ruimte ertussen, dat het de warmte beter binnen hield. Het is heel leuk omdat je van binnenuit de twee vensters kunt open maken, aan de buitenkant en binnenin ook.
Voor mijn gevoel weet ik op een gegeven moment niet wat ik zou moeten doen en dan laat ik het zo. Ik weet zeker dat als ik een schilderij mee naar huis neem en heb ik het zeg maar vijf jaar hangen, dat ik opeens ik zie wat ik toch nog anders zou doen, ook omdat je iedere keer groeit in je werk. Het is een proces dat steeds verder en verder gaat. Wat je tien jaar geleden hebt gemaakt, daar zie je heel veel dingen in waarvan je denkt of ik laat het zo omdat dat die tijdsgeest aangeeft, of ik wil er toch nog verder in werken omdat ik er iets meer uit kan halen. Het grappige is dat je met de meeste verf overnieuw kan beginnen. Je begint opnieuw met je gesso en je ondergrond en je gaat dan een totaal ander schilderij opzetten.


Geverifieerd door MonsterInsights